Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нітрацэлюло́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нітрацэлюлозы.

нітраэма́ль, ‑і, ж.

Фарба, прыгатаваная на аснове нітралаку.

нітро́н, ‑у, м.

Сінтэтычнае валакно, якое замяняе шэрсць.

нітро́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нітрону. Нітронавая пража.

нітры́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Злучэнне азоту з металамі і некаторымі неметаламі.

нітры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Соль азоцістай кіслаты.

нітрыфікава́цца, ‑куецца; незак.

Спец. Зал. да нітрыфікаваць.

нітрыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Правесці (праводзіць) нітрыфікацыю, падвергнуць (падвяргаць) нітрыфікацыі.

нітрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Працэс мікрабіялагічнага ператварэння солей амонію ў азотную кіслату.

нітча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Спец.

1. Род водарасцей, якія растуць у стаячых водах або ў рэках з павольным цячэннем вады.

2. Круглы ніткападобны чарвяк, гліст, які паразітуе ў целе чалавека і жывёл.