Verbum

нітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак. што.

Спец.

1. зак. Правесці нітраванне (у 1 знач.).

2. зак. і незак. Зрабіць (рабіць) нітраванне (у 2 знач.); падвергнуць (падвяргаць) уздзеянню нітрыту.

нітрагліцэры́на, ‑ы, ж.

Складаны эфір гліцэрыны і азотнай кіслаты, які ўжываецца як выбуховае рэчыва і як лекавы прэпарат.

нітрагліцэры́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе нітрагліцэрыну.

нітрала́к, ‑у, м.

Лак на нітрацэлюлознай аснове.

нітрала́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нітралаку. Нітралакавая прамысловасць.

нітра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль азотнай кіслаты; салетра.

[Ад грэч. nitron — салетра.]

нітра́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сваім саставе нітрат. Нітратныя саланчакі.

нітрафа́рба, ‑ы; Р мн. ‑аў; ж.

Фарба на нітралаку.

нітра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і нітраванне (у 1 знач.).

нітрацэлюло́за, ‑ы, ж.

Сумесь складаных эфіраў азотнай кіслаты і цэлюлозы.