нефелі́н, ‑у,
Мінерал шчолачных горных парод; ужываецца для ўгнаення і ў розных галінах вытворчасці.
[Ад. грэч. nephelē — воблака.]
нефелі́н, ‑у,
Мінерал шчолачных горных парод; ужываецца для ўгнаення і ў розных галінах вытворчасці.
[Ад. грэч. nephelē — воблака.]
нефелі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нефеліну, складаецца з нефеліну.
нефралагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нефралогіі.
нефрало́гія, ‑і,
Раздзел медыцыны, які вывучае будову і функцыі нырак, прычыны іх захворванняў, метады лячэння і прафілактыкі гэтых захворванняў.
[Ад грэч. nephrós — нырка і logos — вучэнне.]
нефро́лаг, ‑а,
Спецыяліст ла нефралогіі.
нефры́т 1, ‑у,
[Ад. грэч. nephros — нырка.]
нефры́т 2, ‑у,
[Ад. грэч. nephros — нырка.]
нефры́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нефрыту 2.
нехадавы́, ‑ая, ‑ое.
не́хаць,
1. Тое, што і нехаця.
2.
не́хаця,
Неахвотна, без жадання.