Verbum

маларухо́мы, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова рухомы. Маларухомае сучляненне касцей.

маларэнта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова рэнтабельны. Маларэнтабельная прадукцыя.

маласвядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова свядомы. Маласвядомыя людзі.

маласі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае невялікую сілу; фізічна слабы. Маласільны конь.

2. Малой магутнасці (у 3 знач.). Маласільны рухавік. □ Паравічок у двух брыгадах слабы, маласільны, яго ледзь хапае для фермаў. Ракітны.

маласне́жны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю снегу. Маласнежная зіма. Маласнежныя раёны.

маласо́льны, ‑ая, ‑ае.

Мала, злёгку прасолены. — Я тут прыхапіў з сабою, — цягнуў сябра Змітрок у сваю хату. — Ды і жонка пастаралася. Першыя маласольныя агурочкі запрашае пакаштаваць. Кавалёў.

маласпажы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе мала спажыўных рэчываў. Маласпажыўны корм.

маласпрактыкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковай практыкі, вопыту. Лабановіч быў яшчэ маласпрактыкаваны і дасведчаны ў жыцці чалавек. Колас.

маласпрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова спрыяльны. Маласпрыяльныя ўмовы.

маласуцяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць суцяшэння, задавальнення. Маласуцяшальныя звесткі.