Verbum

непедагагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае патрабаванням педагогікі. Непедагагічныя паводзіны.

непераадо́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непераадольнага.

непераадо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што немагчыма адолець. Непераадольная, усеабдымная стома апанавала чалавека. Быкаў.

неперабо́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непераборлівага; адсутнасць пераборлівасці.

неперабо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Які не вылучаецца пераборлівасцю, строгасцю ў выбары; які нічым не грэбуе. [Надзея:] — На яду .. [дзеці] непераборлівыя; будзе цяпло, а скарынка хлеба ды бульбіна заўсёды знойдуцца, — і вырастуць. Кірэйчык. Я .. [маці] мала дакучаў, быў непераборлівы на харч, мала плакаў і больш спаў. Астрэйка. // Непатрабавальны (аб раслінах, жывёлах). Ласі здольны жыць не толькі на поўначы, але і ў розных кліматычных умовах. На корм яны вельмі непераборлівыя. В. Вольскі. З усіх збожжавых культур авёс — самы непераборлівы, расце на тых палетках, дзе ніякія іншыя культуры не маглі даць нават сярэдняга ўраджаю. «Беларусь».

неперакана́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непераканальнага.

неперакана́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непераканаўчы. Абвінавачанні былі слабыя, непераканальныя і малаверагодныя, іх лёгка было абвергнуць, нават не будучы юрыстам. Машара.

неперакана́ўчасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непераканаўчага; адсутнасць пераканаўчасці.

неперакана́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены пераканаўчасці; неабгрунтаваны, бяздоказны. Непераканаўчы доказ.

непераклада́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неперакладальвага. Неперакладальнасць ідыёмы.