Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

рэпертуа́р, ‑у, м.

Сукупнасць п’ес, песень і іншых твораў, якія выконваюцца ў тэатры, на эстрадзе і пад. Увесь рэпертуар рэвалюцыйных тагачасных песень праспявалі настаўнікі зладжаным хорам, праходзячы міма лясніцтва і праз шляхецкі засценак, а потым і праз лес. Колас. П’есы К. Чорнага «Ірынка» і «Бацькаўшчына» ўзбагачалі беларускі нацыянальны рэпертуар. Луфераў. // Спіс роляў, літаратурных ці музычных твораў, якія выконваюцца акцёрам. Рэпертуар артыста. Рэпертуар дэкламатара.

[Фр. répertoire.]

рэпертуа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпертуару. Рэпертуарная п’еса. Рэпертуарная песня. □ Наогул, Астроўскі з’яўляецца самым рэпертуарным драматургам з рускіх і зарубежных класікаў у Акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы. Сабалеўскі.

рэпетава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да рэпетаваць.

рэпетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Паўтарыць (паўтараць) чые‑н. сігналы для таго, каб лягчэй было іх прыняць далёкімі караблямі ва ўмовах дрэннай бачнасці, а таксама ў знак таго, што іх правільна зразумелі.

[Ад лац. repeto — паўтараю.]

рэпеты́тар, ‑а, м.

Той, хто рэпеціруе (у 2 знач.). Зімою, калі былі заняткі ў семінарыі, .. [Лынькоў] быў рэпетытарам гультаяватых і тупаватых панічоў — купецкіх і чыноўніцкіх сынкоў. С. Александровіч.

[Ад лац. repetitor — той, хто паўтарае.]

рэпеты́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпетытара. Рэпетытарская работа.

рэпеты́тарства, ‑а, н.

Работа, занятак рэпетытара. Зарабляць грошы рэпетытарствам.

рэпетыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпетыцыі. Рэпетыцыйны час. // Прызначаны для рэпетыцыя. Рэпетыцыйны пакой. Рэпетыцыйная вопратка.

рэпеты́цыя, ‑і, ж.

Развучванне, паўтарэнне або пробнае выкананне драматычнага, музычнага і пад. твора, прызначанага для спектакля, канцэрта і пад. Рэпетыцыя п’есы. □ У хуткім часе ў клубе зазвінелі галасы на спеўках, пачаліся рэпетыцыі. Дуброўскі.

•••

Генеральная рэпетыцыя — апошняя рэпетыцыя перад выступленнем, канцэртам.

[Ад лац. repretitio — паўтарэнне.]

рэпеці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да рэпеціраваць.