Verbum

наадкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наадкідаць.

наадклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкласці ўбок, палажыць асобна пэўную частку чаго‑н. Наадкладаць сухіх дроў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адкласці для захавання патомства ў вялікай колькасці (пра яйкі).

наадкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наадкладаць.

наадкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адклеіць вялікую колькасць чаго‑н. Наадклейваць марак.

наадко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адкалоць многа чаго‑н. Наадколваць шчэпак.

наадко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Адкапаць вялікую колькасць чаго‑н.

наадко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адкаціць убок вялікую колькасць чаго‑н. Наадкочваць бярвення.

наадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкруціць, адшрубаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць гаек.

2. Круцячы, адламаць, адарваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць цыбулін з вянка.

наадліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адліваючы з розных пасудзін, наліць нейкую колькасць чаго‑н.

2. Вырабіць ліццём вялікую колькасць чаго‑н. Наадліваць статуэтак.

наадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адламаць вялікую колькасць чаго‑н. Наадломваць галінак.