Verbum

непадрыхтава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае неабходнай. падрыхтоўкі, не атрымаў падрыхтоўкі. Васіль Якімчук па-ранейшаму прыходзіў на ўрокі непадрыхтаваным. Кавалёў.

2. Не гатовы, не прыгодны для чаго‑н. Непадрыхтаванае выступленне.

непадсту́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непадступнага.

непадсту́пны, ‑ая, ‑ае.

Такі, да якога нельга звярнуцца з просьбай, пытаннем; ганарысты, фанабэрысты. Звонку гэта быў чалавек грозны і непадступны. Лупсякоў. // Які ўласцівы такому чалавеку. У важкім, як бы непадступным Васілёвым позірку спадылба.. Шабета ўлавіў штосьці нядобрае, звераватае. Мележ.

непадсу́днасць, ‑і, ж.

Права не падлягаць суду данага судовага органа.

непадсу́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не падлягае суду данага судовага органа, данай судовай інстанцыі. Непадсудныя справы.

непадула́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не знаходзіцца пад уладай, уплывам каго‑, чаго‑н. За дваццаць пяць гадоў многае забылася, але ў памяці засталіся дэталі, непадуладныя часу. Дзенісевіч. Нават у сабе самім Міця адчувае цёмную, непадуладную свядомасці сілу. Навуменка.

непадыхо́дзячы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не падыходзіць, не адпавядае каму‑, чаму‑н.; непрыгодны. Непадыходзячыя ўмовы.

непажада́на,

1. Прысл. да непажаданы.

2. безас. у знач. вык., каму і без дап. Не трэба, не хацелася б. Жыць у адным доме ім непажадана.

непажада́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць непажаданага.

непажада́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не жадаюць, які не адпавядае чыім‑н. жаданням, інтарэсам. Непажаданы госць. □ Гутарка прымае непажаданы напрамак. Сергіевіч. Калі выяўляліся непажаданыя настроі.., дык адразу прымаліся і належныя меры. Лынькоў.