Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нейрафізіёлаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне нейрафізіялогіі.

нейрафізіялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нейрафізіялогіі.

нейрафізіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел фізіялогіі, які вывучае функцыі нервовай сістэмы чалавека і жывёл.

нейрахіру́рг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне нейрахірургіі.

нейрахірургі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нейрахірургіі. Нейрахірургічны інстытут.

нейрахірургі́я, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае захворванні цэнтральнай і перыферычнай нервовай сістэмы і з’яўляецца спалучэннем хірургіі і неўралогіі.

нейро́н, ‑а, м.

Спец. Нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

[Ад грэч. néuron — валакно, нерв.]

нейтра́л, ‑а, м.

Разм. Прыхільнік нейтралітэту, неўмяшання ў што‑н.

нейтралізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нейтралізаваць.

нейтралізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) нейтральным (у 1 знач.).

2. толькі незак. Зал. да нейтралізаваць.