Verbum

рэга́та, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Буйное спаборніцтва на вёсельных, парусных або маторных суднах.

[Іт. regata.]

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з мячом авальнай формы; разнавіднасць футболу.

[Англ. rugby.]

рэгбі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбі. Рэгбійны чэмпіянат. // Які прызначаны, служыць для гульні ў рэгбі. Рэгбійнае поле.

рэгбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у рэгбі.

рэгбі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбіста.

рэгенера́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Выкарыстаны матэрыял, у якога адноўлены тыя ці іншыя яго першапачатковыя ўласцівасці.

[Ад лац. regeneratus — адроджаны.]

рэгенера́тар, ‑а, м.

Спец. Цеплаабменны апарат для рэгенерацыі цяпла, які выкарыстоўваецца пераважна для падагравання паветра або газу ў мартэнаўскіх, доменных і інш. печах, кацельных устаноўках, паравых і газавых турбінах.

рэгенера́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэгенерату, прызначаны для атрымання рэгенерату. Рэгенератны завод. Рэгенератны цэх.

рэгенераты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэгенерацыі. Рэгенератыўнае награванне паветра. // Які служыць для рэгенерацыі. Рэгенератыўная печ.

рэгенера́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Аднаўленне першапачатковых каштоўных уласцівасцей адпрацаваных матэрыялаў вытворчасці.

2. Награванне газу і паветра ў печы адпрацаванымі прадуктамі гарэння.

3. Аднаўленне жывёльнымі і расліннымі арганізмамі страчаных або пашкоджаных органаў, тканак, а таксама цэлага арганізма з часткі.

[Ад лац. regeneratio — аднаўленне, зварот.]