недапрацава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад недапрацаваць.
2. у знач. прым. Недастаткова апрацаваны; незавершаных незакончаны. Недапрацаваны праект.
недапрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што і без дап.
1. Папрацаваць менш, чым патрэбна.
2. Недастаткова апрацаваць; не закончыць працы над чым‑н., апрацоўкі чаго‑н. Недапрацаваць праект.
недапрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да недапрацаваць.
недапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. недапрацаваць (у 2 знач.).
2. Загана, недахоп у працы. [Іван] настойліва шукаў, як ліквідаваць канструктарскую недапрацоўку. «Беларусь».
недапушча́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць недапушчальнага. Недапушчальнасць пралікаў.
недапушча́льны, ‑ая, ‑ае.
Які нельга дапусціць, дазволіць; недазволены. Недапушчальны ўчынак. □ Прэтэнзіі на асобнае становішча ў літаратуры былі недапушчальныя ў тых абставінах, якія склаліся к пачатку 30‑х гадоў. Перкін. // Такі, з якім нельга мірыцца. Недапушчальнае становішча.
недапушчэ́нне, ‑я, н.
Забарона, адмова ў доступе куды‑н. Недапушчэнне да ўдзелу ў справе.
недапяка́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да недапячыся.
2. Зал. да недапякаць.
недапяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да недапячы.
недапячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. недапёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. недапячы; зак.
1. што. Не зусім добра прапячы; не давесці пячэннем да поўнай гатоўнасці. Недапячы хлеб. Недапячы яечню.
2. што і чаго. Выпечы, спячы менш, чым патрэбна. Недапячы пуд хлеба.