Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

жыватво́рчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і жыватворны. Жыватворчы ўплыў. □ Усё зацвіло, загаманіла, Бы жыватворчая тут сіла Ад сну прыроду абудзіла. Колас.

жыве́ц, жыўца, м.

Маленькая жывая рыбка, якая насаджваецца на кручок пры лоўлі буйной драпежнай рыбы. — Сёння і шчупак павінен браць. Можна будзе на жыўца паспрабаваць. Лобан. // Вуда, якая нажыўляецца такой рыбкай. Паставіць жыўца.

жывёла, ‑ы, ж.

1. Усякая жывая істота, акрамя раслін. Дзікія жывёлы. Млекакормячыя жывёлы. // Усякая жывая істота ў процілегласць чалавеку. Ні чалавек, ні жывёла не можа ступіць на гэтыя нетры Гнілога балота. Колас.

2. зб. Свойская сельскагаспадарчая скаціна і птушка. Племянная жывёла. Пагалоўе жывёлы. Буйная рагатая жывёла. □ Другі гурток другой жывёлы, Дзесятак кур, пявун вясёлы Каля платоў чарвей шукалі. Колас.

жывёлабо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы, які займаецца забоем жывёлы і першапачатковай апрацоўкай туш.

жывёлабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да забою жывёлы, прызначаны для забою жывёлы. Жывёлабойная пляцоўка.

жывёлаво́д, ‑а. М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне жывёлагадоўлі. [У бібліятэцы] былі брашуры аб вопыце жывёлаводаў калгаса.., аб кармленні малочных кароў. Шчарбатаў.

жывёлаво́дства, ‑а, н.

Тое, што і жывёлагадоўля.

жывёлаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што жывёлагадоўчы.

жывёлагадо́вец, ‑доўца, м.

Тое, што жывёлавод.

жывёлагадо́ўля, ‑і, ж.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы. Прадукты жывёлагадоўлі. Інтэнсіўная жывёлагадоўля. □ Жывёлагадоўля ў калгасе «Рассвет» набыла сапраўды гіганцкі размах. Кухараў. // Навука аб развядзенні і ўдасканаленні сельскагаспадарчай жывёлы. Лекцыі па жывёлагадоўлі.