Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

недапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недапісаць.

недапі́ткі, ‑каў; адз. няма.

Недапітыя астаткі чаго‑н.

недапі́ты, ‑ая, ‑ае.

Выпіты не поўнасцю, не да канца. У шклянцы на стале асталася недапітая гарбата. Гартны. Іван Трафімавіч закаркаваў недапітую бутэльку. — Схавай, Андрэеўна, — сказаў ён Марылі. — Хай яшчэ на другі раз застанецца. Дайліда.

недапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. недапі; зак., што і чаго.

Выпіць менш, чым трэба, не наталіць смагі.

недапла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Няпоўная выплата. Недаплата за працу. // Недаданая частка плацяжу.

недаплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што і чаго.

Заплаціць, выплаціць менш, чым трэба, чым належыць. Недаплаціць два рублі.

недапла́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад недаплаціць.

недапла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недаплачваць.

недапла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недаплаціць.

недапрацава́насць, ‑і, ж.

Стан недапрацаванага; незавершанасць, незакончанасць.