Verbum

недалю́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Адчуваць непрыязнасць, непрыхільнасць да каго‑, чаго‑н. Сяргей Моніч быў залішне самаўпэўнены, таму людзі крыху недалюблівалі яго. Бажко. [Даміра:] — Крытыка — рэч карысная. Шкада, што ў нас яе недалюбліваюць. Асіпенка.

недалячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лячыцца; зак.

Не зусім, няпоўнасцю вылечыцца.

недалячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Не поўнасцю, не зусім вылечыць. Недалячыць раненага.

недамага́нне, ‑я, н.

Хваравіты стан; нездароўе. Агульнае недамаганне.

недамага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Адчуваць недамаганне, быць не зусім здаровым. Апошні час Вера Антонаўка пачала недамагаць і ўсё часцей кідала.. [мужу] .. жорсткія словы. Карпаў. Бацька і маці былі старымі і вельмі недамагалі. Машара.

недаме́р, ‑у, м.

Тое, што і недамерванне.

недаме́рак, ‑рка, м.

Тое, што не мае належнага або нармальнага памеру. Дошка-недамерак. // Разм. Абутак і вопратка большага размеру, чым дзіцячы, і меншага, чым дарослы.

недаме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Адмераць менш, чым належыць; утаіць пры меранні чаго‑н. Недамераць паркалю паўметра.

недаме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недамерваць — недамераць.

недаме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недамераць.