недакла́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не адпавядае ісціне, не зусім правільны. Здараліся тут няўдачы, памылкі, недакладныя разлікі. Лужанін. // Які выклікае сумненні, няпэўны. Недакладныя звесткі.
2. Не поўнасцю адпаведны якому‑н. узору, патрабаванням, правілам. Недакладная копія. Недакладная зарысоўка. Недакладнае выкананне загаду. Недакладны метад. // Не зусім канкрэтны, вычарпальны, правільны. Недакладныя адказы на пытанні.
3. Невыразны, няясны. Недакладныя думкі. □ Канстанцін Міхайлавіч паказвае [у часопісе] недакладныя выразы, нягучныя радкі. Лужанін.
недако́нчанасць, ‑і, ж.
Стан недакончанага; незавершанасць.
недако́нчаны, ‑ая, ‑ае.
Не даведзены да канца; незавершаны, незакончаны. Але я веру, што сонца ўстане І за[й]грае сярпом на шыбах. На змрочных сценах майго падвала, На недакончанай маёй песні. Танк. Недакончаныя хаты паставілі ў неба кроквы. Савіцкі.
недако́рм, ‑у, м.
Недастатковае кармленне, харчаванне; няпоўная выдача корму. Недакорм затрымлівае развіццё маладняку.
недако́рмлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад недакарміць.
недако́рмліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. недакормліваць — недакарміць.
недако́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да недакарміць.
недако́с, ‑у, м.
Спец.
1. Меншая, чым меркавалася, колькасць скошанага.
2. Месца, якое засталося няскошаным.
недакрана́льны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і непарушны (у 2 знач.). Недакранальны запас харчоў.
недаку́рак, ‑рка, м.
Рэшта недакуранай папяросы, цыгары; акурак. У аэравакзале моцна і суха пахла застарэлым махорачным дымам, валяліся недакуркі ля грубкі. М. Стральцоў. Бацька трохі пакурыў, потым прытушыў недакурак, паклаў на трухлявы пянёк. Масарэнка.