Verbum

недака́звацца, ‑аецца; незак.

Зал. да недаказваць.

недака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недаказаць.

недакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Пакарміць недастаткова, не дасыта; не закончыць кармлення. Недакарміць дзіця. □ Кожнаму юнаму рыбалову трэба ведаць, што лепш недакарміць рыбу, чым «закарміць» яе. Матрунёнак.

недаква́сіцца, ‑сіцца; зак.

Застацца недаквашаным, не зусім закіснуць. Малако недаквасілася.

недаква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што і чаго.

Не даць закіснуць у патрэбнай ступені; недастаткова апрацаваць у якой‑н. заквасцы. Недаквасіць капусту. Недаквасіць аўчыны.

недаква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недаквасіць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку недастатковай закваскі. Недаквашаная аўчына. Недаквашанае малако.

недаква́швацца, ‑аецца.

Незак. да недаквасіцца.

недаква́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недаквасіць.

не́дакіс, ‑у, м.

Спец. Вокісел з меншай колькасцю кіслароду, чым у закісе.

недакла́днасць, ‑і; ж.

1. Уласцівасць недакладнага. Недакладнасць вылічэнняў: Недакладнасць звестак.

2. Адхіленне ад ісціны, памылка; няправільнасць. Таня падчас па тры і чатыры разы правярала падлікі і кожны раз знаходзіла дробныя недакладнасці. Лупсякоў.