недава́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuнедава́жка, ‑і,
Тая колькасць чаго‑н., якой не хапае да пэўнай вагі.
недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна.
недава́раны, ‑ая, ‑ае.
недава́рвацца, ‑аецца;
1.
2.
недава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
недавары́цца, ‑варыцца;
Зварыцца не да поўнай гатоўнасці.
недавары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць;
Зварыць не да поўнай гатоўнасці.
недаве́дзены, ‑ая, ‑ае.
Які не пацверджаны пераканаўчымі грунтоўнымі довадамі.
недаве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце;
Везучы, не даставіць да якога‑н. месца.