Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

раяні́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раяніраваць.

2. у знач. прым. Прыстасаваны, прыдатны да ўмоў пэўных геаграфічных раёнаў. Раяніраваныя сарты бульбы, пшаніцы.

раяні́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да раяніраваць.

раяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. Зрабіць (рабіць) надзел якой‑н. тэрыторыі на раёны (адміністрацыйныя, эканамічныя і пад.).

2. Спец. Размеркаваць (размяркоўваць) для пэўных, вызначаных раёнаў. Раяніраваць сорт пшаніцы.

рвану́цца,

гл. ірвануцца.

рвану́ць,

гл. ірвануць.

рва́ны,

гл. ірваны.

рва́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да рвача, рвацтва. Зараз Рулін выдаваў сябе за шкоднага, беспадстаўнага скаржніка з рвацкім задзёрам. Гартны.

рва́цтва, ‑а, н.

Разм. Паводзіны, учынкі рвача. Барацьба з рвацтвам.

рва́цца,

гл. ірвацца.

рваць 1,

гл. ірваць ​1.

рваць 2,

гл. ірваць ​2.