Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

расшчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расшчапіць.

расшчо́дрывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да расшчодрыцца.

расшчо́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Выявіць шчодрасць; нечакана стаць шчодрым. — Вазьмі [гармонік]. Назусім, — расшчодрыўся.. [Франц]. — Паспрабуй сыграць. Даніленка.

расшчо́ўкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць моцна, з запалам і працягла шчоўкаць. Салаўі расшчоўкаліся ў лесе.

расшчэ́млены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшчаміць.

расшчэ́млівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да расшчэмліваць.

расшчэ́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расшчаміць.

расшчэ́п, ‑у, м.

Спец. Расшчэмленае, разрэзанае месца па даўжыні чаго‑н. Расшчэп кары дрэва. Уставіць у расшчэп.

расшчэ́піна, ‑ы, ж.

Вялікая шчыліна, расколіна ў чым‑н. Стаялі дубы .., у расшчэпінах якіх ляжалі наваленыя бурай асіны. Бядуля.

расшчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшчапіць.