Verbum

расшліхто́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да расшліхтоўшчык.

расшмаргну́цца, ‑нецца; зак.

1. Рассунуцца, разысціся ў бакі. Расшмаргнуліся фіранкі.

2. Вызваліцца ад завязкі, распусціцца (пра канцы чаго‑н. звязанага). Шнуркі расшмаргнуліся.

расшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

1. Рассунуўшы, развёўшы ў бакі, раскрыць, расцягнуць што‑н. зашморгнутае. Расшмаргнуць кісет.

2. Расцягнуць, паслабіць (вузел, пятлю). Жанчына расшмаргнула завязку, узяла з торбачкі драбок солі, лізнула, панюхала. Хомчанка.

расшмата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшматаць.

расшмата́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і расшкуматацца. Сукенка расшматалася.

расшмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тое, што і расшкуматаць. Расшматаць газету. Расшматаць хустку.

расшмо́ргвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расшмаргнуцца.

2. Зал. да расшморгваць.

расшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расшмаргнуць.

расшнурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расшнураваць.

расшнурава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

1. Развязацца, распусціцца (пра шнуркі).

2. Развязаць, паслабіць на сабе шнуроўку.