расшкумата́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад расшкуматаць.
2. у знач. прым. З абадранымі, разадранымі краямі, часткамі; пашкуматаны. Андрэй раптам заўважыў, што пакунак з харчамі ў яго кошыку ўвесь нейкі расшкуматаны. Ваданосаў.
расшкумата́цца, ‑аецца; зак.
Разм. Раздзерціся на дробныя кавалкі. Паперы расшкуматаліся.
расшкумата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Разадраць, разарваць на дробныя часткі. Расшкуматаць кніжку. □ Узнялася такая калатня, што .. [жанчына] адскочыла ўбок, апасаючыся, каб раз’юшаны натоўп не расшкуматаў яе. Губарэвіч.
расшліхтава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расшліхтаваць.
расшліхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Спец. Зняць шліхту (клейкі раствор) з тканіны, пражы.
расшліхто́ўванне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.
расшліхто́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да расшліхтоўваць.
расшліхто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расшліхтаваць.
расшліхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.
расшліхто́ўшчык, ‑а, м.
Рабочы тэкстыльнай вытворчасці, спецыяліст па расшліхтоўцы.