расчу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расчуліць.
расчу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Пачаць многа і энергічна чухацца.
2. перан. Пазбавіцца стану вяласці, санлівасці. Ноччу ахова чыгункі не будзе гнацца па пятах, а пакуль бліжэйшы гарнізон расчухаецца, пройдзе не мала часу. Новікаў.
расчу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Чухаючы, раздзерці, пашкодзіць. Расчухаць руку. Расчухаць пухір.
расчу́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчухваць — расчухаць; стан паводле знач. дзеясл. расчухвацца — расчухацца.
расчу́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да расчухацца.
2. Зал. да расчухваць.
расчу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расчухаць.
расчу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., каго-што.
Разм. (звычайна з адмоўем). Выразна, дакладна пачуць. Пятрусь яшчэ нешта сказаў, але крык Жарты заглушыў яго, і Зося не расчула. Гартны. Калгаснік прамаўчаў, бо, мусіць, не расчуў пытання. Кулакоўскі.
расчына́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца.
Незак. да расчацца.
расчына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расчаць.
расчыне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчыняць — расчыніць.