Verbum

расчаса́ць ​¹, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Расправіць, разраўняць, прыгладзіць грэбенем (валасы). Павел пашыўся, расчасаў свае густыя чорныя валасы. Гроднеў. Васіль Бусыга расчасаў акуратна чорную бараду. Колас.

расчаса́ць ​², ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Сякерай высечы, расшырыць адтуліну (у дрэве).

расчахлі́ць, ‑хлю, ‑хліш, ‑хліць; зак., што.

Зняць чахол з чаго‑н. Расчахліць танк.

расчахля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да расчахляць.

расчахля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расчахліць.

расча́цца, разачнецца; разачнёмся, разачняцеся, разачнуцца; зак.

Разм.

1. Пачацца, распачацца. Расчалася касьба.

2. Прыступіць да выканання якой‑н. справы, працы. Расчацца з мыццём бялізны.

расча́ць, разачну, разачнеш, разачне; разачнём, разачняце; зак.

Разм. Пачаць (рабіць што‑н.). Сустракаў я землякоў, казалі, што Ева расчала рубіць вясной вялікі дом, .. каб улажыць усе тыя лішнія грошы, якія яна атрымала сёлета за лён. Ермаловіч.

расчляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчляняць — расчляніць.

расчлянёнасць, ‑і, ж.

Стан расчлянёнага. Расчлянёнасць рэльефу.

расчлянёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расчляніць.

расчляні́цца, ‑членіцца; зак.

Раздзяліцца на часткі.