Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ушанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Выказаць чым‑н. пашану, павагу каму‑, чаму‑н. Мы ж памяць героя ўшануем І справай, і песняй, сябры, І помнік яму пабудуем З гранітнай уральскай гары. Куляшоў. Малашкін заклікаў усіх устаць і ўшанаваць мінутным маўчаннем верных савецкіх людзей, што загінулі ад рукі ворага. Пестрак.

2. Урачыста павіншаваць каго‑н. у сувязі з чым‑н. [Язва:] Сёння .. [Жлукта] будзе ўшанаваны як мае быць. Крапіва.

3. Удастоіць сваёй прысутнасцю. [Стрыбульскі:] Святы божа! Ці бачыш ты, якія госці ўшанавалі наш куток!.. Мележ. Мядзведзь падлізу Ліса ўшанаваў, — Згадзіўся да яго прыйсці на імяніны. Корбан.

ушано́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ушаноўваць — ушанаваць.

ушано́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ушаноўваць.

ушано́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ушанаваць.

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

ушасцяры́х, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

ушку́й, ‑я, м.

Старадаўняя пласкадонная лодка з парусамі і вёсламі.

ушмальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ушмальцаваць.

ушмальцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Тое, што і зашмальцавацца.

ушмальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Тое, што і зашмальцаваць.