Verbum

рассяда́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да рассесціся ​¹.

рассяда́цца ​², ‑аецца.

Незак. да рассесціся ​².

рассяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Сядзець важна, займаючы шмат месца. За сталом рассядаў пажылы, але грузны мужчына. Карпюк.

рассядзе́цца,

гл. расседзецца.

рассядла́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рассядлаць.

рассядла́цца, ‑аецца; зак.

Скінуць з сябе сядло. Конь рассядлаўся.

рассядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Зняць сядло (з асядланай жывёлы). [Засмужац] завёў каня ў хлеў, у зацішку рассядлаў, падкінуў яму сена і тады ўвайшоў у хату. Мележ.

рассядло́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да рассядлацца.

2. Зал. да рассядлоўваць.

рассядло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассядлаць.

рассяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассякаць — рассячы, рассекчы.

рассяка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да рассячыся, рассекчыся.

2. Зал. да рассякаць.