Verbum

радыётэлегра́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыётэлеграфа і радыётэлеграфіі, прызначаны для сувязі па радыётэлеграфу. Радыётэлеграфная станцыя.

радыётэлекірава́нне, ‑я, н.

Кіраванне на адлегласці якімі‑н. аб’ектамі, устаноўкамі па радыё.

радыётэлеметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыётэлеметрыі, служыць для яе. Радыётэлеметрычная інфармацыя.

радыётэлеметры́я, ‑і, ж.

Навука пра спосабы вывучэння на адлегласці з дапамогай радыёсігналаў стану чалавека, уласцівасцей верхніх слаёў атмасферы, касмічнай прасторы і інш.

радыётэлемеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна тэлемеханікі, якая займаецца пытаннямі кантролю, вымярэння і кіравання аб’ектамі на адлегласці з дапамогай радыёхваль.

радыётэлемехані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыётэлемеханікі.

радыётэлеско́п, ‑а, м.

Астранамічная прылада, прызначаная для рэгістрацыі і даследавання радыёвыпрамянення касмічных аб’ектаў. — Яшчэ ў шасцідзесятых гады, даследуючы з дапамогай радыётэлескопаў Венеру, нашы вучоныя ўстанавілі, што гэта планета абарочваецца вакол сваёй восі крыху менш чым за дзесяць зямных сутак. Шыцік.

радыётэлефані́я, ‑і, ж.

Перадача і прыём па радыётэлефоне мовы, музыкі і пад. (без тэлеграфнага кода).

радыётэлефо́н, ‑а, м.

Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлефоннай сувязі па радыё. [Пашка:] — Васіль Макаравіч, вас выклікае к радыётэлефону Масква. Шчарбатаў.

радыётэлефо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыётэлефона і радыётэлефаніі, прызначаны для сувязі па радыётэлефоне. Радыётэлефонная ўстаноўка.