Verbum

шарлата́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Быць шарлатанам, займацца шарлатанствам.

шарлата́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да шарлатан.

шарлата́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарлатана, шарлатанства. Шарлатанскія прыёмы.

шарлата́нства, ‑а, н.

Паводзіны, спосаб дзеяння, уласцівы шарлатану; бессаромны падман, разлічаны на няведанне, невуцтва прысутных. Ездзіў у вёску Маркавічы. Там мне расказалі пра адну жанчыну, якая займаецца шарлатанствам. Гаўрылкін.

шарло́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Салодкая страва з запечанага цеста або сухароў са слаямі яблыкаў.

[Ад фр. charlotte.]

шарм, ‑у, м.

Кніжн. Чароўнасць, прывабнасць.

[Фр. charme.]

шарні́р, ‑а, м.

Рухомае злучэнне дэталей, канструкцый, якое дазваляе змацаваным часткам паварочвацца пад вуглом. Шаравыя шарніры. Устаноўка на шарнірах.

[Ням. Scharnier.]

шарні́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарніра, уяўляе сабой шарнір. Шарнірны механізм. Шарнірныя вузлы. // Зроблены на шарнірах, з шарнірамі. Шарнірная перадача. Шарнірнае злучэнне дэталі.

шаро́н, ‑рану, м.

Абл. Шарпак. Кабыла прытка секла падковамі малады лядок на дарозе, а пад палазамі хрусцеў шарон. Чыгрынаў. Лена ішла па шаране, прыкрытым мяккім снегам. Шамякін.

шаро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шараваць ​¹.