Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фотагравю́ра, ‑ы, ж.

Рэпрадукцыя карціны ці фотаздымка, атрыманая шляхам друкавання з металічнай або пластмасавай пласцінкі, апрацаванай фотахімічным спосабам.

фотагравю́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотагравюры.

фотаграмметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па фотаграмметрыі.

фотаграмметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фотаграмметрыі, ажыццяўляецца з яе дапамогай. Фотаграмметрычная апрацоўка. // Які служыць для ажыццяўлення работ па фотаграмметрыі. Фотаграмметрычная лабараторыя.

фотаграмме́трыя, ‑і, ж.

Тэхнічная дысцыпліна, якая распрацоўвае спосабы вызначэння формы, памераў і размяшчэння розных аб’ектаў у прасторы на аснове вымярэнняў іх фатаграфічных відарысаў.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло, gramma — запіс і metréo — вымяраю.]

фотадакуме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Фатаграфія, якая адлюстроўвае рэальны факт і мае гістарычнае, юрыдычнае і пад. значэнне. І вось, каторы раз, трапляе мне пад рукі знаёмы фотадакумент, здымак дзён партызанскіх. Кавалёў.

фотадакумента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотадакументаў; заключае ў сабе фотадакументы. Фотадакументальныя матэрыялы.

фотажурналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Журналіст-фатограф, фотакарэспандэнт.

фотазды́мак, ‑мка, м.

Фатаграфічны здымак; фатаграфія (у 2 знач.). Злева, на стэндзе, была вітрына з фотаздымкамі перадавікоў-калгаснікаў... Ваданосаў.

фотазды́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Фатаграфічная здымка. Аб’ектыў апарата накіраваны на шырокі экран, да якога прымацаваны фатаграфіі, малюнкі, дыяграмы. Ідзе фотаздымка. Курто.