рассле́даваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расследаваць.
рассле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.
1. Усебакова разгледзець (разглядаць), высветліць (высвятляць). Прычыну крушэння цягніка расследаваў і сам Вадзягін і палічыў яго як звычайную аварыю. Федасеенка.
2. Правесці (праводзіць) следства. Сам мінскі губернатар зацікавіўся здарэннем. Ён загадаў неадкладна расследаваць справу, выявіць зачыншчыкаў і сурова пакараць іх. Лобан.
расслібізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.
Разм. Прачытаць што‑н. з цяжкасцю, па складах. Якуб разгортвае .. [газеты] і кажа з жалем: — Вось толькі я чытаю не шыбка. Яшчэ сам сабе як-небудзь расслібізую... Якімовіч.
расслі́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Яздой, катаннем зрабіць слізкім. Расслізгаць дарогу санямі.
рассло́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расслаіць.
рассло́йванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслойваць — расслаіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расслойвацца — расслаіцца.
рассло́йвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да расслаіцца.
2. Зал. да расслойваць.
рассло́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расслаіць.
рассло́йка, ‑і, ДМ ‑слойцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслаіць.
расслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Разабраць на слых, добра пачуць. Інжынер прыгнуўся, каб .. [жанчыну] расслухаць. Чорны. Эма яшчэ не паспела расслухаць апошніх слоў. Ракітны.