Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

распылі́цца, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.

1. Ператварыцца ў пыл.

2. Ператварыўшыся ў пыл, разляцецца, рассеяцца.

3. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы. Сілы праціўніка распыліліся. // перан. Разм. Заняцца адначасова многімі справамі.

распылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак., каго-што.

1. Ператварыць у пыл.

2. Рассеяць моцным струменем (вадкасць, парашок). Распыліць адэкалон пульверызатарам.

3. Раскідаць дробнымі часткамі, групамі, пазбавіўшы гэтым дзейснасці, сілы. Распыліць сродкі. Распыліць сілы. // перан. Рассеяць (увагу, энергію і пад.), накіраваўшы адначасова на розныя прадметы.

распы́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распыльваць — распыліць.

распы́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распыліцца.

2. Зал. да распыльваць.

распы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да распыліць.

распыля́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для рассейвання якога‑н. парашку або вадкасці.

распыля́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для распылення чаго‑н. Распыляльны апарат.

распыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да распыліцца.

2. Зал. да распыляць.

распыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да распыліць.

распы́рсканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распырскаць.