расплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца; зак.
1. Заплаціць грошы каму‑н. за што‑н., разлічыцца за паслугі. [Лабановіч] даволі шчодра расплаціўся з бабкаю Параскаю за паслугі. Колас. Рыгор расплаціўся з вазніцаю і на параконцы вярнуўся з Лібаю ў мястэчка. Гартны.
2. перан. Адпомсціць, разлічыцца за прычыненую крыўду. [Бацька:] — Так, я зараз памру з вялікім неспакоем, што не магу ўстаць і расплаціцца з Гальвасам. Чорны.
3. перан. Панесці пакаранне, кару за што‑н. Час міне, і Лёня расплаціцца за сваё заблуджэнне цяжкімі маральнымі пакутамі. Майхровіч. Мы адказалі: «Віта! Пад Растовам і пад Масквой...» Цяпер мы прымусім бандыта Расплаціцца сваёй галавой. Крапіва.
распла́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да расплаціцца.
распле́скванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплескваць — распляскаць.
распле́сквацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да распляскацца.
2. Зал. да расплескваць.
распле́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да распляскаць.
распле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце; пр. расплёў, ‑пляла, ‑ло; зак., што.
1. Распусціць што‑н. сплеценае. Расплесці касу. Расплесці вянок. // Разняць (пра сплеценыя пальцы). Увечары ў садзе пад бэзам ціхутка шэпчуцца [Ніна і Лёня] і да самага досвітку ніяк не расплятуць рук. Гроднеў.
2. Разм. Разнесці (плёткі, чуткі), зрабіць вядомым многім. [Кучучыха:] — Я ж была ад свайго ўцякла. З хлопцам. Не кажы толькі нікому. Каб бабы не расплялі. Лобан.
распле́сціся, ‑пляцецца; пр. расплёўся, ‑плялася, ‑плялося; зак.
Распусціцца (пра што‑н. сплеценае). Невялічкая тоненькая каса расплялася. Пташнікаў.
распле́цены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расплесці (у 1 знач.).
расплёскацца, ‑аецца; зак.
Плёскаючыся, разліцца, выліцца.
расплёскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Плёскаючы, разліць, выліць. Ларыска схапіла ледзяную конаўку, што стаяла на лаўцы каля вядра, зачарпнула вады і, трымаючы конаўку дзвюма рукамі, каб не расплёскаць, панесла да акна. Арабей.