Verbum

нараза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наразаць.

нараза́ны, ‑ая, ‑ае.

У медыцыне — які выцягвае кроў. Наразаныя банькі.

нараза́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да нарэзацца (у 1 знач.).

2. Зал. да наразаць.

нараза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нарэзаць (у 1, 2, 4–10 знач.).

наразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Разбіць, раскалоць (ударамі) вялікую колькасць чаго‑н. Наразбіваць талерак.

2. Растрэсці, раскінуць многа чаго‑н. Наразбіваць сена ў пракосах.

наразбура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разбурыць вялікую колькасць чаго‑н. Віхор наразбураў стагоў сена.

наразваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Развярнуць, разбурыць у вялікай колькасці. Наразварочваць стагоў.

2. Разрыць, раскапаць многа чаго‑н.

наразве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Развесіць, развешаць вялікую колькасць чаго‑н. Наразвешваць партрэтаў. Наразвешваць бялізны.

наразво́дзіцца, ‑дзіцца; безас. зак.

Распладзіцца ў вялікай колькасці. Наразводзілася звяроў у пушчы.

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.