Verbum

усо́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усаліць.

усо́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усаліцца.

2. Зал. да усольваць.

усо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усаліць.

усо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усоўваць — усунуць.

усо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усунуцца (у 1, 3 і 4 знач.).

2. Зал. да усоўваць.

усо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усунуць.

усо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які высах, стаў вельмі цвёрдым ад высыхання. Па цвёрдай усохлай зямлі прагрукацела.. салдацкая двухколка. Лобан.

2. Які засох, зачах. На селішчы.. яшчэ стаяла раскідзістая, старая, ужо ўсохлая верхнім галлём дзічка. Ракітны.

усо́хнуцца, ‑нецца; пр. усохся, усохлася; зак.

Зменшыцца ў вазе, аб’ёме пры высыханні. Усохлася зерне.

усо́хнуць, ‑не; пр. усох, ‑ла; зак.

1. Стаць, зрабіцца цвёрдым ад высыхання. Зямля ўсохла.

2. Зменшыцца ў вазе, аб’ёме пры высыханні; высахнуць.

3. Засохнуць, зачахнуць. Раніцаю ў сад прыйшоў гаспадар. Агледзеў яблыньку і са злосцю вылаяўся: праз адну галінку, маўляў, можа такая добрая яблыня без пары ўсохнуць... Сачанка.

усо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усачыць.