Verbum

усклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да ускладаць.

усклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускласці.

•••

Ускладаць надзеі на каго-што — чакаць ад каго‑, чаго‑н. ажыццяўлення сваіх надзей.

ускла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладваць — ускласці (у 1–3 знач.).

ускла́двацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ускладваць.

ускла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускласці.

ускла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ускласці.

ускла́дненасць, ‑і, ж.

Абставіны, падзеі, якія ўскладняюць што‑н. Ускладненасць паэтычнага вобраза.

ускладне́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускладняць — ускладніць і стан паводле знач. дзеясл. ускладняцца — ускладніцца.

ускла́днены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ускладніць.

ускладні́цца, ‑ніцца; зак.

Кніжн.

1. Стаць, зрабіцца больш складаным або вельмі складаным. Ускладніўся план работы.

2. Стаць больш цяжкім для выканання, ажыццяўлення. Справа ўскладнілася.

3. Стаць больш напружаным, супярэчлівым. Сітуацыя ўскладнілася.