Verbum

усёабды́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць усеабдымнага.

усёабды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё без выключэння. Усёабдымны наказ жыцця. // Які можа ўсё спасцігнуць, зразумець. Усёабдымны розум.

усёахо́пнасць, ‑і, ж.

Поўны, усебаковы ахоп. Усёахопнасць з’яў рэчаіснасці.

усёахо́пны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё. Усёахопныя задачы.

усёба́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Тое, што і усёвідушчы.

усёве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Чалавек, які лічыць сябе дасведчаным ва ўсім. — Іх [зернесушылкі] на цалінныя землі адправяць, — паведаміў усёвед Толя, павярнуўшы рыжую галаву. Даніленка.

усёве́данне, ‑я, н.

Кніжн. Веданне ўсяго, здольнасць пранікнуць ва ўсе тайны.

усёве́днасць, ‑і, ж.

Тое, што і усёведанне.

усёве́дны, ‑ая, ‑ае.

Іран. Які ўсё ведае, азнаёмлены з усім.

усёвіду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які бачыць усё. Усёвідушчае вока.