Verbum

агаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агаворваць.

агаво́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да агаварыцца (у 2 знач.).

2. Зал. да агаворваць.

агаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агаварыць.

агаво́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага, абмежаванне. Істотная агаворка. Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

агаласі́цца, ‑лосіцца; зак.

Напоўніцца якімі‑н. моцнымі гукамі (пра паветра, прастору). Не задаволіліся карнікі адным наездам, дзён праз два наведаліся яшчэ раз. І яшчэ раз плачам агаласілася некрашоўская вуліца. Лобан.

агаласі́ць, ‑лашу, ‑лосіш, ‑лосіць; зак., што.

1. Напоўніць паветра, прастору якімі‑н. гукамі (голасам, крыкам і пад.). Дзеці рассыпаліся па лесе і агаласілі яго сваім крыкам і шчэбетам. Колас.

2. Урачыста абвясціць, абнародаваць. Аж вось скончыліся прывітанні Савету, і камуністы агаласілі спіс прывітальных тэлеграм, якія трэба паслаць ад Савета. Гарэцкі.

агаласо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Спец. Наяўнасць таго або іншага галоснага ў марфеме. Агаласоўка кораня.

агалаша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да агаласіцца.

2. Зал. да агалашаць.

агалаша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агаласіць.

агалашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агалашаць — агаласіць (у 2 знач.).