Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

увіёлевы, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае ультрафіялетавыя прамяні. Увіёлевае шкло.

[Ад лац. u(ltra) — звыш, за межамі і viola — фіялетавы колер.]

уві́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. увільваць — увільнуць.

уві́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да увільнуць.

увільгатне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. увільгатняць — увільгатніць і стан паводле знач. дзеясл. увільгатняцца — увільгатніцца.

увільгатні́цца, ‑ніцца; зак.

Стаць вільготным; насыціцца вільгаццю.

увільгатні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць вільготным, насыціць вільгаццю. Веснавыя дажджы ўвільгатнілі глебу.

увільгатня́льнік, ‑а, м.

Прыбор, прыстасаванне для ўвільгатнення паветра.

увільгатня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да увільгатніцца.

2. Зал. да увільгатняць.

увільгатня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да увільгатніць.

увільго́тнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увільгатніць.