Verbum

нава́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

Прамысловая рыба сямейства трасковых, якая водзіцца пераважна ў паўночных морах.

нава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навагі. Навагавы промысел. // Прыгатаваны з навагі, з навагай. Навагавая юшка.

наваго́дні, ‑яя, ‑яе.

Які мае адносіны да Новага года, да свята Новага года. Навагодні вечар. □ Навагодняя елка ў школе пераліваецца казачнымі агнямі. Лынькоў. Шэметы збіраліся на навагодні студэнцкі маскарад. Лобан.

навадзі́ць, ‑ваджу, ‑водзіш, ‑водзіць; пр. навадзіў, ‑дзіла; зак., каго.

1. Прывесці многа каго‑н. куды‑н.

2. Павадзіць каго‑н. доўгі час.

навадне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навадняць — навадніць.

навадні́цца, ‑ніцца; зак.

Запоўніцца вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Рынак навадніўся іншаземнымі таварамі.

навадні́ць, ‑вадню, ‑вадніш, ‑вадніць; зак., што.

Запоўніць вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Лагер наваднілі ўзброеныя патрулі, аб’явілі яго на ваенным становішчы. Машара.

навадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.

навадня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да навадніцца.

2. Зал. да навадняць.

навадня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да навадніць.