раскаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Выняць корак. Раскаркаваць бутэлькі.
раска́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць моцна каркаць. Вароны раскаркаліся.
раскармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.
Раз’есціся, стаць тлустым, сытым.
раскармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.
Сытна, добра кормячы, зрабіць тлустым, сытым. [Кажамяка:] Толькі асушыць балота, тады будзе тваёй птушцы раздолле. Кармі, Васіліса Прохараўна, хоць раскармі сваіх курэй. Гурскі.
раскарчава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскарчаваць.
раскарчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., што.
Расчысціць, выкапаўшы пні, дрэвы, кусты. [Казакі] аблюбавалі сабе далёкае ад людскіх паселішчаў месца, раскарчавалі глыбока ў лесе паляну і паставілі там першыя дзве хаты. Сачанка. Праз гады два мы раскарчавалі, расчысцілі пляцы і на той захламленай, дзікай пляцоўцы стаў дзівосны аазіс. Дубоўка. // Выкарчаваць, выцерабіць. Людзі здолелі раскарчаваць лес, выцерабіць поплаў — зрабіць зямлю. Скрыган.
раскарчо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскарчоўваць — раскарчаваць.
раскарчо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да раскарчоўваць.
раскарчо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раскарчаваць.