Verbum

раскамплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Парушыць камплект, камплектнасць чаго‑н. Раскамплектаваць машыну.

раскамплекто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскамплектаваць.

раскамячы́цца, ‑мечыцца; зак.

Разняцца. расшчаміцца, расціснуцца (пераважна пра кулак).

раскамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць. Раскамячыць кулак.

расканапа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Страціць матэрыял, якім былі заканапачаны шчыліны, адтуліны. Прабоіна расканапацілася.

расканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Выняць са шчылін, адтулін у чым‑н. матэрыял, якім яны былі заканапачаны. Расканапаціць лодку.

расканапа́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расканапаціць.

расканапа́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расканапачваць — расканапаціць.

расканапа́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расканапаціцца.

2. Зал. да расканапачваць.

расканапа́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расканапаціць.