нано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.
Незак. да нанесці.
нано́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які нанесены рухам вады, ветру і пад. Наносныя глебы. Наносныя дзюны. □ Там на пясчаным напоеным грунце стаялі тры хаты — трох братоў Чаравакаў. Пестрак.
2. перан. Не свой, не ўласны, не ўласцівы па прыродзе. Думаецца, што .. матывы [смутку, болю] наносныя і чужародныя аптымістычнай паэзіі Алеся Дудара. Звонак. // у знач. наз. нано́снае, ‑ага, м. Рускія марксісты беспаваротна разарвалі з ліберальным народніцтвам і тым самым ачысцілі лепшыя, перадавыя традыцыі ад усяго наноснага і шкоднага. Лушчыцкі.
нано́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нанасіць.
нано́швацца, ‑аецца; незак.
Зал. да наношваць.
нано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нанасіць.
нанпарэ́ль, ‑і, ж.
Вельмі дробны (драбнейшы за петыт) друкарскі шрыфт. Набраць спасылкі нанпарэллю.
[Фр. nonpareille.]
нанпарэ́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нанпарэлі; набраны, надрукаваны нанпарэллю.
на́нсук, ‑у, м.
Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну. Прасціна з нансуку.
[Фр. nansouk.]
на́нсукавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нансуку. Нансукавая тканіна. // Прызначаны для вырабу нансуку. Нансукавы цэх. // Зроблены з нансуку. Нансукавая бялізна.
наню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Уволю, многа панюхаць. Нанюхацца тытуню. // Многа панюхаўшы, дайсці да стану хваравітасці або ап’янення. Нанюхацца эфіру. Нанюхацца опіуму.