раска́зчык, ‑а, м.
Той, хто расказвае. Расказчык .. шчыра і проста вядзе задушэўную размову. Майхровіч. А трэба сказаць, што расказчык з нашае Зінаіды Якаўлеўны — адмысловы. Палтаран. // Артыст, які выступае з вуснымі расказамі.
раска́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да раскаяцца.
раскалаці́ць, ‑калачу, ‑калоціш, ‑калоціць; зак., што.
1. Інтэнсіўна мяшаючы, калоцячы (у 5 знач.), размяшаць, зрабіць раўнамерным раствор чаго‑н. Калёсамі раскалацілі гразь. Раскалаціць цеста на бліны.
2. Разм. Разбіць, размалаціць. Раскалаціць гаршчок.
раскалашма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго-што.
Разм. Разбіць, растрапаць. Валейбольнага мяча не было. Яго за зіму раскалашмацілі меншыя Тарабаны. Навуменка. // Разбіць, разграміць у бойцы. [Сяляне:] — Мы звяжамся там з партызанамі і разам раскалашмацім пару камендатур. Галавач. — Эх, была б рацыя, — уздыхнуў Сяргей. — Зараз жа паведамілі б нашаму камандаванню, дзе .. [нямецкіх лётчыкаў] асінае гняздо. Тут іх і раскалашмацілі б... Няхай.
раскалма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.
Зрабіцца калматым; раскудлаціцца. Выгляд .. [жанчын] быў далёка не кірмашовы: з галоў паз’язджалі хусткі, валасы раскалмаціліся... Ваданосаў.
раскалма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго-што.
Зрабіць калматым; раскасмаціць. Раскалмаціць валасы.
раскалма́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскалмаціць.
раскалма́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да раскалмаціцца.
2. Зал. да раскалмачваць.
раскалма́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раскалмаціць.