Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

хро́місты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе хром (у 1 знач.), з дамешкай хрому. Хромісты жалязняк,

хро́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Разм. Храматычны гармонік. Цяпер.. баян [Васіля], як калісьці мая просценькая хромка, водзіць моладзь на тую ж лугавінку, якую вартуе стары дуб. Пянкрат. Доўгі час Хролік быў на цаліне, там навучыўся граць, купіў хромку і вось нядаўна вярнуўся. Гроднеў.

хро́мпік, ‑у, м.

Двухромавакіслы калій, які выкарыстоўваецца як акісляльнік у скураной і тэкстыльнай прамысловасці.

хрона... (а таксама храна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да часу, напрыклад: хронаметраж.

[Ад грэч. chrónos — час.]

хронаметрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад хронаметраваць.

хронаметрава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да хронаметраваць.

хронаметрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) хронаметраж.

хронаметра́ж, ‑у, м.

Вымярэнне затрат часу на што‑н. Хронаметраж працоўнага працэсу.

[Ад грэч. chrónos — час і metreō — вымяраю.]

хронаметра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хронаметражу, звязаны з хронаметражам. Хронаметражныя работы. Хронаметражныя назіранні.

хронаметражы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто вядзе хронаметраж.