Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фо́кус-по́кус, ‑а, м.

Разм. Тое, што і фокус ​2.

[Ням. Hokuspokus.]

фок-...

Першая састаўная частка складаных марскіх тэрмінаў, якія абазначаюць прыналежнасць чаго‑н. да фока, напрыклад: фок-мачта, фок-рэя.

фок-ма́чта, ‑ы, ДМ ‑чце, ж.

Пярэдняя мачта ў насавой частцы судна.

[Ад гал. fokkemast.]

фок-рэ́я, ‑і, ж.

Ніжняя рэя на фок-мачце.

фол, ‑у, м.

Грубы, недазволены прыём у спартыўнай гульні.

[Ад англ. foul — нячэсны.]

фо́ліевы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: фоліевая кіслага гл. кіслата.

[Ад лац. folium — ліст.]

фо́ліо, нескл., н.

1. Кніга або часопіс намерам у аркуш або палову аркуша.

2. У рахунковых кнігах — правая і левая старонкі, якія маюць адзін і той жа парадкавы нумар.

[Ад лац. (in) folio.]

фо́льга, ‑і, ДМ фользе, ж.

1. Вельмі тонкі металічны ліст, які выкарыстоўваецца для ўпакоўкі харчовых прадуктаў і ў радзе вытворчасцей. Алюмініевая фольга. // Выраб, упрыгожанне з такіх лістоў. Гэта быў звычайны, грузавік, спецыяльна дэкарыраваны гірляндамі, кветкамі і срэбранай фольгай. «ЛіМ».

2. Спец. У паліграфіі — тонкая папера, пакрытая металічным парашком, якая ўжываецца для ціснення пераплётаў.

[Польск. folga ад лац. folium — ліст.]

фо́льгавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з фольгі, пакрыты, упрыгожаны фольгай.

фо́лькецінг, ‑а, м.

Аднапалатны парламент у Даніі.