Verbum

грабці́,

гл. грэбці.

грабці́ся,

гл. грэбціся.

грабяне́ц, ‑нца, м.

Разм. Тое, што і грэбень. З грабянцом у кароткай прычосцы, у лёгкай стракатай сукенцы, румяная — Валька смяецца цяпер, як дзяўчынка. Брыль. З ганка быў відаць грабянец лесу. Ермаловіч.

грабянёк, ‑нька, м.

Памянш. да грэбень.

грабяні́сты, ‑ая, ‑ае.

З высокім грэбенем (у 3 знач.). Грабяністы певень. // З мноствам грабянёў (у 4 знач.). Няроўная грабяністая ралля.

грабяну́ць і грабану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑бянём, ‑беняце і ‑банём, ‑баняце; зак.

Разм. Аднакр. да грэбці (у 1, 2 знач.).

гра́вер, ‑а, м.

Жук сямейства караедаў, шкоднік хваёвых дрэў.

гравёр, ‑а, м.

Майстар, мастак, які займаецца гравіроўкай.

[Фр. grauer.]

гравёрны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з працай гравёра, гравіроўкай, прызначаны для іх. Гравёрныя работы. Гравёрнае майстэрства. Гравёрная майстэрня.

гра́вій, ‑ю, м.

Асадкавая горная парода ў форме акругленых дробных каменьчыкаў, звычайна з прымессю пяску і галькі (скарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Фр. gravier.]