разраўня́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разраўняць.
разраўня́цца, ‑яецца; зак.
1. Стаць роўным, гладкім, раўнамерным.
2. Знікнуць, разгладзіцца (пра складкі, маршчыны і пад.).
разраўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
Зрабіць роўным, згладзіўшы складкі, згібы, няроўнасці. [Штаны] моршчацца гармонікамі, і ніякай сілай іх не разраўняеш. Адцягне Пецька рукамі штаніну ўніз — роўна, толькі за другую возьмецца, а першая — пстрык! — і зноў гармонікам. Сяркоў. У Глыбаве разраўнялі палетак вакол клуба, абнеслі прыгожым парканам. Кірэйчык. // Зняць, расправіць (складкі, няроўнасці і пад.). Разраўняць зморшчкі на спадніцы. // Зрабіць раўнамерным, аднолькавым слой чаго‑н. Верка перакінула салому цераз перагародку, перагнулася, каб яе там разраўняць. Гаўрылкін. Трэба было разраўняць грунт, утрамбаваць, падвесці пад ровень. Гроднеў.
разраўці́ся, ‑равуся, ‑равешся, ‑равецца; ‑равёмся, ‑равяцеся; зак.
Разм.
1. Узняць моцны, працяжны роў (пра жывёл).
2. Моцна, голасна расплакацца; разрыдацца. Шурка разроўся і пабег ад свіней да чарады кароў. Брыль.
разрахава́цца, ‑рахуюся, ‑рахуешся, ‑рахуецца; зак.
Разм. Тое, што і разлічыцца (у 1, 2 знач.). Днём, пасля заняткаў, знайшоў сабе новую кватэру, прыйшоў на старую толькі разрахавацца ды забраць свае сціплыя рэчы. Дубоўка.
разрахава́ць, ‑рахую, ‑рахуеш, ‑рахуе; зак.
Разм. Тое, што і разлічыць (у 1, 2 і 3 знач.).
разрахо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да разрахавацца.
разрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разрахаваць.
разраху́нак, ‑нку, м.
Разм. Тое, што і разлік (у 1–5 знач.). Касір выдаваў рабочым авансы і рыхтаваўся да разрахункаў у канцы месяца. Чорны. У гэтых ціхіх .. хатах на ўсе лады памінаецца калектывізацыя. Каля яе згуртаваны ўсе думкі, пачуцці і разрахункі практычнага сялянскага розуму, навокал яе вядзецца самая дзейсная агітацыя і за і супраць. Колас.
разро́блены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разрабіць.