разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся.
2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога.
разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся.
2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога.
размітынгава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца;
размнажа́льнасць, ‑і,
Здольнасць размнажацца.
размнажа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для размнажэння чаго‑н. (рукапісаў, чарцяжоў) у некаторай колькасці экземпляраў.
размнажа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2. Аднаўляць патомства (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).
3.
размнажа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
размнажэ́нне, ‑я,
1.
2. Аднаўленне патомства жывёльным або раслінным арганізмам.
размно́жаны, ‑ая, ‑ае.
размно́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца;
1. Павялічыцца ў колькасці, ліку.
2. Распладзіцца, развесціся (пра жывёльныя і раслінныя арганізмы).
размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
1. Павялічыць колькасна.
2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін).