размежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., каго-што.
1. Раздзяліць, правёўшы межы, граніцы. Размежаваць поле. □ Старыя сябры і прыяцелі, Турсевіч і Лабановіч, размясціліся ў кватэры найлепшым чынам. Усё падзялілі, размежавалі, і ніводзін ні ў чым не замінаў другому. Колас.
2. перан. Аддзяліць, адмежаваць адно (аднаго) ад другога. Адкрыла [Стэфа] вочы, але не адразу размежавала тое, што перажыла, і тое, што ўбачыла. Савіцкі.
разме́н, ‑у, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разменьваць — размяняць і разменьвацца — размяняцца. // У шахматнай гульні — ход, у выніку якога абодва партнёры адначасова выводзяць з гульні аднолькавыя фігуры. Размен ферзёў.
разме́ннік, ‑а, м.
Разм. Аўтамат для размову грошай; разменны аўтамат.
разме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаецца, служыць для размену. Разменная манета. Разменная каса.
разме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да размяняцца.
2. Зал. да разменьваць.
•••
Разменьвацца на дробязі — займацца неістотным, другарадным, а не галоўным, не асноўным.
разме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размяняць.
разме́р, ‑у, м.
Тое, што і памер (у 2, 3 і 4 знач.).
разме́ранасць, ‑і, ж.
Уласцівасць размеранага. Размеранасць рухаў.
разме́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад размераць.
2. Рытмічны, павольны. Размераныя крокі. □ Невысокі хударлявы чалавек размеранаю роўнаю хадою ідзе лесам. Колас.
3. Падпарадкаваны пэўным правілам, распарадку. Міця любіць тлум, беганіну вялікіх школьных зборышч, зусім не падобных на размераныя вучэбныя дні з дзяжурнымі на калідорах, строгімі позіркамі настаўнікаў, званкамі. Навуменка.
разме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Мераючы, вызначыць межы, падзяліць на часткі, згодна велічыні чаго‑н. Пад час землеўпарадкавання каморнікі не вельмі чыста размералі палеткі, пакрыўдзіўшы Лук’янаву вёску ў карысць суседняй. Лужанін. — А мы з вамі, Аляксей Васільевіч, давайце размераем ды вызначым месца пад палі. Пальчэўскі.