Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

газану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да газаваць.

газападо́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць газападобнага. Газападобнасць рэчыва.

газападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае фізічныя ўласцівасці газу; падобны на газ. Газападобнае паліва.

газаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод для перадачы газу на адлегласць. Газаправод Дашава — Мінск.

газаправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газаправода, прызначаны для яго. Газаправодныя трубы.

газаправо́дчык, ‑а, м.

Той, хто праводзіць або абслугоўвае газаправод.

газапраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць газапранікальнага.

газапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе газ ​1. Газапранікальны пласт.

газаразмеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рэгуліроўкі, размеркавання газу. Газаразмеркавальная станцыя.

газасве́тны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на выкарыстанні свячэння газаў, якое ўзнікае ў выніку электрычнага разраду. Газасветная лямпа.