разма́званне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. размазваць — размазаць.
разма́звацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да размазацца.
2. Зал. да размазваць.
разма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размазаць.
размазня́, ‑і, ж.
1. Рэдкая каша, вельмі густы нясмачны суп і пад.
2. м. і ж. Разм. Аб нерашучым слабавольным чалавеку. Не мог [сакратар райкома] згадзіцца, як ні стараўся сам сябе запэўніць, што Панасюк размазня, якому толькі ў канцылярыі чарцяжы чарціць і падносіць іх начальству... Васілевіч. [Андрэй:] — І жыта ад бульбы адрозніваеце? [Кудрыцкая:] — Гэта рэдактару абавязкова? Добра, калі з гэтым начальнік спраўляецца. — А-а-а, думаў, што размазня, ажно з язычком. Лобан.
размаі́тасць, ‑і, ж.
Разм.
1. Уласцівасць размаітага; наяўнасць непадобных, непаўторных элементаў у чым‑н.; разнастайнасць. Прывольныя лугі вабяць сваім раздоллем, прыгажосцю, цудоўнай стракатасцю колераў і размаітасцю пахаў. Асіпенка.
2. зб. Пра сукупнасць самых розных рэчаў. Сяргей кідаў работу і насіў на воз скруткі толю, скрынкі з цвікамі, хамуты, атосы, абады і іншую гаспадарчую размаітасць. Адамчык. Толькі к канцу дня мы скончылі беганіну па горадзе і, нагружаныя ўсялякай размаітасцю, галодныя і стомленыя, вярнуліся да сваёй фурманкі. М. Ткачоў.
размаі́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Якому ўласцівы розныя прыкметы; неаднолькавы, разнастайны. Прыпарвала, і бор аж млеў ад размаітых пахаў — хвоі, ягадніку, травы. Сачанка. Ужо можна было разгледзець іх размаітую вопратку: доўгія і кароткія сялянскія кажухі, салдацкія шынялі, картовыя чорныя ватоўку і зайздрасць многіх партызан — зялёныя армейскія бушлаты. Паслядовіч.
размака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да размокнуць.
размалаці́цца, ‑лоціцца; зак.
Разм. Разбіцца.
размалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.
Разм. Разбіць. [Дзед:] — Ты як самы сапраўдны хуліган. Акно размалаціў!.. Рылько.
размалёўванне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размалёўваць — размаляваны.